ICT in het onderwijs

DRS 2015-2

Joris Jeurlink, motor achter de Steve Jobs-scholen, doet in dit nummer een opvallende uitspraak. In zijn scholen blijken de oudere leerkrachten eerder bereid het Steve Jobs-concept te omarmen dan de jongere. Dat is verrassend. Jeurlink geeft als verklaring dat de huidige pabo’s het directe instructiemodel ‘erin rammen’. Het lijkt me dat hij de pabo hiermee tekortdoet. Volgens mij zijn er betere verklaringen voor het verschil tussen oudere en jongere leerkrachten.
Zou het zo kunnen zijn dat jongere docenten, die helemaal in de mediawereld zijn opgegroeid, er ook de schaduwkanten van hebben ervaren? Die zelf ook al onderwijs hebben genoten waarbij ze steeds meer achter een scherm moesten zitten, en daarom hun bedenkingen hebben bij de iPad-klas? Jonge docenten die zich misschien hun eigen bevlogen docenten nog herinneren die hun leerlingen nu juist níét achter een scherm zetten. Natuurlijk, jonge leraren maken volop gebruik van ICT en media, maar weten misschien daardoor hoe vermoeiend het is wanneer de computer centraal komt te staan in het onderwijs.
Overigens heb ik de indruk dat om diezelfde reden jonge ouders vaak ook heel terughoudend zijn met computergebruik van hun jonge kinderen. En dat terwijl ze zelf een smartphone in hun zak hebben.
Veel leraren, jong én oud, worstelen met vragen rondom verantwoord gebruik van ICT en media in de klas. De evenwichtige benadering die Steef de Bruijn uiteenzet in het hoofdartikel biedt hen ongetwijfeld handvatten.

Artikelen

Terug naar overzicht nummers